Dolfijnen zijn bijzondere wezens, die over eigenschappen beschikken, waar wij mensen nog een hoop van kunnen leren. In tegenstelling tot wat velen denken zijn het geen vissen, maar zoogdieren. Daarmee staan ze dichterbij ons dan we denken. Dolfijnen zijn de hoeders van het eenheidsbewustzijn en dragen bij aan het in stand houden van het planetaire rooster van de aarde. Hun bijzondere manier van communicatie hept ons om onze telepathische vermogens te ontwikkelen.

Vaak worden dieren die in gevangenschap leven als zielig beschouwd. Toch klopt dat beeld niet altijd, want ze willen geen medelijden, maar mee-leven, met ons. Dolfijnen zijn zeer gesteld op de interactie met mensen, en daarom laten ze ´kunstjes´ zien in dolfinariums ed. Als de dolfijnen het daar niet naar hun zin hebben dan zouden ze dat absoluut niet doen. Ze willen graag dichtbij komen, om ons te helpen.

Lees meer over wat de dolfijnen kunnen betekenen bij trauma heling in het boek De adem des levens.

Winter

Een inmiddels beroemde dolfijn die in gevangenschap leeft is Winter. Deze spoelde aan, nadat hij in een krabval verstrikt was geraakt. De staart bleek zodanig verwond dat die geamputeerd moest worden. Zonder staart is zwemmen erg lastig en daarom probeerde men een prothese voor Winter te maken. Dat ging niet gelijk goed (net als bij veel geamputeerde mensen die een prothese nodig hebben overigens). Een dolfijn heeft een zeer gevoelige huid en het duurde even voordat er een materiaal gevonden was dat geschikt was om als liner te dienen, zodat de prothese goed vast kon blijven zitten en voldoende fexibiliteit bezat om de bewegingen te volgen. Dat materiaal wordt nu ook gebruikt voor de prothese van mensen met een gevoelige huid. Daarnaast helpt Winter mensen met een amputatie om beter om te gaan met het verlies van een ledemaat.

Het verhaal van Winter is in 2011 verfimd onder de titel Dolphin Tale.

Kijk hier voor de website van Winter….

Sprekende dieren

Nadat we enigzins telerugesteld terugkeerden van het dolfijnen zwem gebeuren vlakbij Playa del Carmen in Mexico gingen we de volgende dag naar Puerto Aventuras, waar ook dolfijnen te zien waren, alleen waren deze vrij toegankelijk en dus gratis. Vanwege dat laatste werd dit plaatsje nergers aangeprezen, want daar viel niets aan te verdienen. Het was heerlijk om even geen rijen lompe touringcars te zien, en even verderop waren een paar jongeren muziek aan het maken voor de dolfijnen, die dat zichtbaar waardeerden.

Dolfijnen oriënteren zich met geluid dat voor ons niet hoorbaar is, maar ze communiceren ook met voor ons hoorbare klanken. Woorden zijn voor hen minder belangrijk, maar de intentie waarmee die uitgesproken worden, dat maakt het verschil.

Ik moest even terugdenken aan Franciscus van Assisi, hoe de dieren hem benaderden, en dat maar weinig mensen echt de rust en de tijd kunnen nemen om op een gevoelsmatig nivo contact te maken. Daarom heeft Walt Disney vele films gemaakt waarin de dieren praten, om dat contact tot stand te brengen.

Er kwam een dolfijn naar ons toe met een litteken boven zijn oog. Hij maakte ons duidelijk dat we hier zijn om oude wonden te helen, die soms een litteken nalaten. Dat dieren gevangen worden om mensen te entertainen is een wond van de dolfijnen, die echter niet onoverkomelijk is. In de jaren ’60 was de tv serie Flipper een grote hit. Naar aanleiding daarvan zijn er wereldwijd diverse dolfinariums geopend, waar dolfijnen in gevangenschap leven. Sindsdien zijn mensen bewuster gaan kijken hoe we met dieren omspringen, maar er zijn ook mensen die beestachtig worden behandeld, opgesloten worden of juist buitengesloten worden.

Het zwarte schaap

Het zwarte schaap is een buitengesloten figuur van de samenleving. maar wanneer we in eenheid willen leven kan niemand worden uitgesloten. De zwakkeren moetsen juist opgenomen en ondersteund worden. Hetzelfde is nu te zien bij gehandicapten. Ze zijn niet zielig, ze hebben alleen een ander levenspad uitgekozen, met extra obstakels. Er zijn ook mensen met minder zichtbare handicaps, die het minstens zo moeilijk maken om in het dagelijks leven te functioneren.

Waar het zwarte schaap zich moeilijk in kan passen in de groep, zo kan het voor veel mensen moelijk zijn om zich thuis te voelen, op elke plek van de aarde. Vooral in nederland is dat duidelijk voelbaar. Omdat we geen echte historie of oude wortels hebben, is het moeilijk om goed te aarden en een bodem te voelen. Die collectieve blokkade van het eerste chakra zal de komende tijd worden opgelost, waarmee het aan een ieder is om zijn of haar plek in te nemen, of dat nu in Nederland is of niet.

over dieren hebben we nog vele oordelen. Huisdieren zijn leuk en schattig, maar er zijn genoeg dieren die als eng worden bestempeld, en de reptielen vallen ook onder deze categorie. Zelfs in ‘spirituele’ kringen worden reptielen verafschuwd, alsof ze verantwoordelijk zijn voor alle ellende zoals die nu op aarde aangetroffen wordt. Daarmee sluiten ze zich af van een belangrijke bron van kennis.

Reptielen

Bij diverse Maya Tempels werden we welkom geheten door leguanen. Zo ook bij de oude tempels van Chichen Itza en Xaman Ha (Playa del Carmen). De leguaan wordt vaak gezien als een wachter van de onderwereld, maar het is geen dier om bang van te zijn, in tegendeel. De leguaan fungeert als een poortwachter en geeft toestemming om poorten van oude kennis te openen en velden van wijsheid, waaronder de akasha kronieken te betreden.

Leguanen en andere hagedissen hebben het vermogen om hun staart te laten aangroeien, na een eventuele (zelf)amputatie, wat de zelfhelende vermogens van het lichaam zichtbaar maakt. Daarnaast hebben leguqanen een fysiek derde oog, waarmee ze licht en donker kunnen detecteren, een functie die de pijnappelklier nog steeds heeft, om het helende licht van de zon te detecteren. De koudbloedige reptielen hebben de zon nodig om warm te blijven, maar dat hebben wij mensen ook. Het licht van de zon is een onmisbare schakel waarmee we kunnen openstaan voor de heractivatie van het reptielenbrein en de integratie van het verdwaalde reptielen of junk DNA, waarover later meer.

Niels Bagchus 11-12-2012

Zwemmen met dolfijnen

Het zwemmen met dolfijnen wordt op diverse plaatsen aangeprezen, en zo ook in Mexico. Toen ik de dolfijnen vlakbij Play del Carmen bezocht was het moeilijk om echt contact met ze te maken. ik vroeg me af of het aan mij lag, dat ik me niet genoeg kon openstellen, maar er bleek iets anders aan de hand te zijn. De dolfijnen moesten kunstjes doen voor vis, en waren daardoor vrijwel alleen gefocust op hun voeding, in plaats van natuurlijk rond te zwemmen met de mensen.

Hun speelsheid werd ook getemperd door een erg klein bassin, maar dat was nog niet alles. Later die week hoord ik van iemand die in diverse parken aan de riviera Maya werkt dat de dolfijnen drugs of medicijnen krijgen toegediend om rustig te blijven. De locals noemen het zwemmen met dolfijnen dan ook dierenmishandeling.

Een dag later bezochten we de dolfijnen in Puerto Aventuras, waar de dolfijnen vrij toegankelijk waren. Wat die dolfijnen me doorgaven was dat ondanks hun gevangenschap ze het er toch naar hun zin hadden. Het is van belang er geen oordeel over te hebben, wat hun interactie met mensen blijft belangrijk. Ook al waren ze niet helemaal vrij om te gaan en staan waar ze wilden. Wat ze ook doorgaven was om niet bij de pakken neer te gaan zitten als het tegenzit, maar het beste te maken van je situatie, hoe moeilijk die ook is.

Dat gold ook voor mij. Vroeger was ik heel veel in de zee te vinden, om te windsurfen en bodyboarden, maar na mijn amputatie leek me dat niet meer mogelijk. De weg naar de zee leek op het eerste gezicht ommogelijk om te nemen en een strandrolstoel ontbrak. Dit keer besloot ik met krukken de zee in te gaan, maar nu zonder bodyboard of surfplank. ik mocht zwemmen en op de golven surfen met enkel mijn lichaam, als een dolfijn, en wat een heerlijk gevoel was dat.

Niels Bagchus 2-12-2012

De dolfijnen in het dolfinarium

Op 8 en 9 maart 2012 verbleven we met een groep mensen een nacht bij de dolfijnen in het Dolfinarium in Harderwijk. Tijdens een speciale meditatie sessie werden de telepathische vermogens geopend, waarmee we op een ander nivo van communicatie terecht kunnen komen, en voorbij kunnen gaan aan de woorden.

De ochtend voor de samenkomst  was bijzonder heftig. Ik werd wakker in een staat van extreem intensief kunnen voelen, maar waarbij ik toch als een soort buitenstaander naar mezelf kon kijken. Alles leek langzamer te gaan, alsof ik los van de tijd was komen te staan, maar nog wel in deze wereld aanwezig was. Het autorijden was erg intensief, omdat ik in een soort langzamere tijd terecht was gekomen, terwijl de auto’s voor mijn gevoel met 250 km/uur langs kwamen flitsen. Best wel eng om zo volledig in mijn lichtlichaam te zitten en toch mijn fysieke lichaam te kunnen voelen. Vaak lukt me dat wel in meditatie, maar nu ineens gedurende de hele dag.

Het avontuur in het dolfinarium werd georganiseerd door Manuela van der Knaap en zij vertelde me dat een van mijn kernkwaliteiten was om boodschappen door te geven op het gebied van het eenheidsbewstzijn. Bij mij moeten de woorden alleen eerst rijpen voordat ze naar buiten kunnen worden gebracht. Alhoewel ik twee boeken op mijn naam heb staan ben ik meestal iemand van vrij weinig woorden. Ik heb de ruimte nodig om die naar buiten te kunnen brengen, en die ontbrak me daar, mede door het drukke programma, een beetje.

Wat me duidelijk werd gemaakt was dat de dolfijnen ons observeerden, en ons maar een raar cluppie vonden teon we in een kring gingen zitten. Gaan we naar de dolfijnen om contact te maken, gaat de helft van de groep met de rug naar de dolfijnen toe zitten….. gelukkig hebben ze ook humor. Wat de dolfijnen met ons wilden doen was niet in de meditatie maar gedurende onze slaap. Ze onderwijzen in heling, en dat is informatie die de komende tijd los mag komen.

Eenheidsbewustzijn is voor mij het integreren van het lichtlichaam in het fysieke lichaam, terwijl we ook deel uitmaken van een nog veel groter geheel. Dat lichtlichaam heb ik goed gevoeld die dagen, nu wordt het wat minder, maar ik kan het grotendeels wel vasthouden, alleen om het te integreren in het gewone leven is een hele opgave omdat alles zo ver weg lijkt van mijn realiteit.

Ontmoeting

De volgende ochtend hadden we een ontmoeting van dichtbij, en die was heel bijzonder. Toen ik aan het water aankwam ging er een dolfijn direct naar me toe en ik voelde mijn kruinchakra open knallen, wow. Ik kreeg een ontmoeting met een beetje zenuwachtige dolfijn, die ook nog eens zwanger was. Daarom kreeg ik daarna nog een tweede kans, nu met de dolfijn die me eerder al begroette en welkom heette in hun midden. Zo voelde dat ook.

De dolfijnen gaven me daarna de volgende boodschap door:

De taal van het licht

Communicatie gaat niet over woorden maar is gebaseerd op licht en geometrie, waarmee de taal van het licht, de heilige geometrie, weer in ere wordt hersteld. Deze komt tot uitdrukking in de graancirkels, maar ook in de opbouw van kristallen en de architectuur van water. Water stolt bij lage temperaturen in prachtige kristallen, en die worden in de heilige geometrie beschreven. Dat water is het medium waar wij verblijven en dat verbindt alle zeeën van de aarde met elkaar. Het menselijk lichaam bestaat ook voor een belangrijk deel uit water, dus jullie zijn allemaal met elkaar verbonden.

Het planetaire rooster

De dolfijnen staan in verbinding met het energetische rasterwerk van de aarde, waarop op de kruispunten diverse krachtplaatsen liggen, zoals de piramides en oude tempellocaties. Het kristallijnen rasterwerk van de aarde is gebaseerd op het platonische lichaam de dodecaëder en wordt gevoed door de graancirkels.

Ankh

De ankh is een instrument van heling en helpt om contact te maken met het kristallijnen veld van de aarde. De faseovergang bij het smelten van het vaste naar vloeibare glas van de ankh laat dat ook zien. De ankh is in feite gemaakt van gestold licht.

Het veld van heling

Het veld van de aarde voelt aan als een vloeibaar medium, en daar zwemmen de dolfijnen ook in. Dat vloeibare veld, dat ook het ether, akasha of morfogenetisch veld wordt genoemd, is in 3d gestold, en heeft hier onder andere in de kristallen zijn vorm gevonden. Deze kristallen vormen samen een veld van heling, dat kan worden aangesproken om je te ondersteunen in helingsprocessen.

Autisme

Wij dolfijnen hebben geen autonoom zenuwstelsel, waardoor we bijvoorbeeld niet onder narcose zijn te brengen. We kennen geen problemen met dat onwillekeurige zenuwstelsel die veel mensen wel hebben. Doordat wij als dolfijnen tijdens onze slaap beurtelings van hersenhelft wisselen, kunnen we anderen helpen om de hersenhelften in balans brengen. Een groep mensen die daar vooral veel baat bij kunnen helpen zijn autisten.

De dolfijnentrainer vertelde over zijn ervaringen van ontmoetingen tussen dolfijnen en autisten. Zijn reactie dat dolfijnen niet echt een belangrijke invloed heeft op deze nieuwetijdskinderen kunnen hebben is wat kort door de bocht. De intentie waarmee dolfijnen worden benaderd is heel belangrijk. Als je daarheen gaat om een grote ‘vis’ te zien, dan krijg je ook enkel dat. De overnachting was niet alleen voor de groep mensen, maar ook voor het dolfinarium is een stap naar het benutten van de volledige potentieel van onze samenwerking.

De adem des levens

Door oude trauma’s zijn de koppelpunten van de hersenen tijdelijk afgesloten om een verdere kortsluiting te voorkomen. Door deze trauma’s los te maken kunnen de verbindingen tussen de hersenhelften weer actief worden en kunnen deze bijzondere mensen hun plek innemen die hun toebehoort. De ademhaling is een belangrijke sleutel bij het losmaken van die wonden. Met onze bijzondere kruin ademhaling en directe zenuwstelsel kunnen we mensen helpen om problemen op het gebied van de ademhaling en het zenuwstelsel op te lossen. Jullie hoeven ons alleen maar om hulp te vragen.

Niels Bagchus